GRUPA PROJEKTOWA CENTRALA
Grupę projektową CENTRALA założyli Krzysztof Banaszewski, Małgorzata Kuciewicz i Jakub Szczęsny jako platformę wspólnych poszukiwań architektów, designerów i artystów. W 2010 roku do trzonu pracowni dołączył Simone De Iacobis. Projektowanie to dla nich proces twórczy, który nie może odbywać się w oderwaniu od współczesnej myśli filozoficznej oraz innych dziedzin sztuki. Obok projektów ściśle architektonicznych i urbanistycznych CENTRALA tworzy projekty artystyczne służące krytycznej wypowiedzi na temat polskiej przestrzeni. CENTRALA otrzymała nagrody lub wyróżnienia w wielu konkursach w których brała udział. Wiele ich projektów to próba wywołania dyskusji społecznej na temat ochrony i rewitalizacji dziedzictwa powojennej awangardy modernistycznej.Do ich sukcesów należą m. in. wyróżnienie w dwuetapowym konkursie na nową siedzibę Sinfonii Varsovii, II miejsce w konkursie na zagospodarowanie terenów wokół Stadionu Narodowego, rewitalizacja dolnego pawilonu PKP Warszawa Powiśle, OHEL - tymczasowy pawilon w miejscu obecnie budowanego Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie i wiele innych.
Więcej informacji na stronie:
http://centrala.net.pl
Aleksandra Wasilkowska
Aleksandra Wasilkowska - (1978 Warszawa), architektka, ukończyła WAPW i EAB we Francji. Prowadzi pracownię od 2007 roku.W 2010 roku reprezentowała Polskę na Biennale Architektury w Wenecji projektem Emergency Exit. (wraz z Agnieszką Kurant).
Zajmuje się złożonością i samoorganizacją w kontekście przestrzeni miejskiej, architekturą performatywną,
projektuje domy, instalacje w przestrzeni publicznej, wykłada, prowadzi warsztaty.
Jest współautorką książki Warszawa jako struktura emergentna (wraz z prof Andrzejem Nowakiem) wydanej przez
Fundację Bęc Zmiana. Zrealizowała wystawy i instalacje min w Londynie, Paryżu, Wenecji, Tbilisi.
Więcej informacji na:
www.olawasilkowska.com
Grupa Relax
Gaweł Tyrałarocznik ’82, architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej (2007) oraz Instytutu Architektury Zaawansowanej IAAC w Barcelonie (2009). Twórca porozumienia polsko-hiszpańskiego OSSA-IAAC gwarantującego zniżki na studia dla studentów z Polski. Współpracował z IAAC jako inicjator i koordynator wymiany polskich studentów w ramach programu Master in Advanced Architecture. Praktykował m.in. w biurze Vicente Guallarta w Barcelonie i RR-a we Wrocławiu. Koordynator i współorganizator Ogólnopolskich Spotkań Studentów Architektury OSSA we Wrocławiu, Gdyni i Gliwicach. Przewodniczący Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Studentów Architektury w latach 2005-2007. Inicjator i współorganizator warsztatów Plenart, artystyczno-architektonicznych spotkań studentów architektury, ASP i historii sztuki. Autor serii wystaw fotograficznych o współczesnej architekturze prezentowanych w Fundacji Twórców Architektury FTA. Korespondent miesięcznika Architektura&Bizness. Nominowany do nagrody Dyplom Roku 2007 Sarp Wrocław. Członek grupy MEA – Młodej Emigracji Architektonicznej. Założyciel Lab82. Lubi sport, fotografię, jazdę na rowerze, podróże, architekturę eksperymentalną i cyfrową fabrykacją. Obecnie mieszka i pracuje w Warszawie.
Konstanty Stajniak
rocznik `84, architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (2008) oraz Instytutu Architektury Zaawansowanej IAAC w Barcelonie (2009). Brał udział w licznych konkursach krajowych i międzynarodowych np na Muzeum Tadeusza Kantora podczas X Biennale Architektury w Krakowie, Espresso International Competition of Ideas Domus – illy caffe competition w Mediolanie, Hospitality Transformed: Resort Hotels in 2055 - Association of Collegiate Schools of Architecture w Nowym Yorku, Living Box - Prefabricated living unit- Edilportale.com w Bari (specjalne wyróżnienie jury), Child’s play - Design 21 Social Design Network UNESCO, The Self-Fab House – w IAAC w Barcelonie. Laureat wielu konkursów. Specjalizuje się w wizualizacjach. W latach 2007-2010 pracował w biurze Fiszer Atelier 41 w Warszawie. Interesuje się głównie projektowaniem parametrycznym i cyfrową fabrykacją. Obecnie mieszka i pracuje w Warszawie.
Michał Grzymała
rocznik ’85, architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (2008) - oraz Instytutu Architektury Zaawansowanej IAAC w Barcelonie (2009). W latach 2004-2008 pracował jako grafik tworząc murale w wielkiej skali oraz rozmaite komiksy. Dodatkowo zajmował się również dekoracją wnętrz i niezależną produkcją wideo. Znawca licznych programów do modelowania parametrycznego oraz symulacji. Podczas studiów w Barcelonie asystował w laboratorium cyfrowej fabrykacji Fab Lab specjalizując się w obsłudze wycinarek laserowych, frezarek numerycznych i drukarek 3d. Współpracował przy projekcie instalacji na Festiwal Architektoniczny EME 3 w Centrum Kultury Współczesnej w Barcelonie. Interesuje się głównie zastosowaniem eksperymentalnych technologii w tworzeniu architektury i przestrzeni miejskiej. Obecnie pracuje jako asystent architekta w WXCA w Warszawie.
Więcej informacji na:
gruparelax.com
Michał Gdak i Stig Nielsen
Michał Gdak (ur. 5 sierpień 1980 r., Kielce, Polska)Architekt - absolwent TU Delft w Holandii, Vitus Bering w Danii oraz Politechniki Wrocławskiej. Studiował rzeźbę na ASP we Wrocławiu, gdzie uzyskał dyplom magistra sztuki.
Pracował w OMA - Office for Metropolitan Architecture oraz Inter.National.Design w Rotterdamie, współpracował również z Supersudaca – think tank of architecture & urban research oraz ze Studio Arne Quinze w Belgii.
Brał udział w wystawach w Polsce, Hiszpanii, Włoszech, Niemczech oraz na Węgrzech.
Jest laureatem konkursów, m.in.: “Re-witalne dzieło” w Bełchatowie, “Rondo Graniczne” we Wrocławiu, „Dialog“- rysunek we Wrocławiu, „Architektura Betonowa“ w Krakowie, „Identyfikacja Miejsca“ – rzeźba na Placu Bema we Wrocławiu, która powstała w Walencji w Hiszpanii, gdzie autor przebywał na rocznym stypendium.
Fascynacja designem oraz zręczne balansowanie na granicy sztuki i architektury przejawia się w Jego projektach, które można obejrzeć na stronie www.michalgdak.com.
Architekt Stig Anton Nielsen zajmuje się geometrycznym, skomplikowanym modelowaniem, oraz wykorzystywaniem do tego materiałów i różnych środowisk. Obronił magistra na wydziale architektury w duńskim Royal Academy of Arts. Studiował program interaktywnych środowisk w TUDelft w Holandii. Brał udział w krajowych i międzynarodowych projektach z zakresu systemów geometrycznie złożonych, zarówno w praktyce w biurze architektonicznym COBE jak i w centrum badań i architektury IT (CITA). Od 2008 roku prowadził także warsztaty z CITA pogłębiając parametryczne aspekty architektury. Dodatkowo prowadził warsztaty, podczas Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Architektury (EASA) w Manchester w 2010 roku. Obecnie Stig Anton jest asystentem w Centrum Informatyki i Architektury (CITA).
+48 Grupa Projektowa
Grupa działa od 2006 roku, zajmujemy się szeroko pojętą działalnością projektową i okołoprojektową. W obszarze naszego działania znajduje architektura, architektura wnętrz, wzornictwo. Oprócz tego działalność popularyzatorska i publicystyczna. Poza pracą projektową prowadzimy warsztaty dla dzieci, staramy się być aktywni w dyskusji o stanie polskiej przestrzeni publicznej i architektury.Trzon grupy stanowią młodzi architekci, absolwenci wydziału architektury Politechniki Warszawskiej: Agata Filipek, (mgr inż. arch., 2006), Karol Szparkowski (mgr inż arch. 2006), Kamil Miklaszewski (mgr inż. arch., 2004). Stałym współpracownikiem zespołu jest prof. arch. Zygmunt Szparkowski.
Jacek Markusiewicz i Ander Gortazar Balerdi
Jacek Markusiewicz i Ander Gortazar Balerdi są architektami, absolwentami Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i Uniwersytetu Kraju Basków. Poznali się podczas studiów w IaaC w Barcelonie, gdzie obronili dyplom magisterski z kierunku Advanced Achitecture. Od tego wspólnie pracują nad różnymi projektami łącząc parametrykę z urbanistyką, zaś obecnie pracują w BAD - międzynarodowym biurze z siedzibą w Bejrucie i Barcelonie. Pozostają oni w ścisłym kontakcie z uczelniami, wykładając między innymi na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i IaaC i studiuje Urbanistyki w UPC, Barcelona.DR NIMISH BILORIA I JIA-REY CHANG
Dr Nimish Biloria jest architektem i adiunktem w katedrze Hyperbody prowadzonej przez prof. Kas Oosterhuis’a na Faculty of Architecture, TU Delft, w Holandii. Prowadzi także swoją własną działalność projektową: Design Genesis.Po zaangażowaniu się w badania nad relacjami mediów i architektury w trakcie wcześniejszych lat edukacji na CEPT w Ahmadabad w Indiach, kontynuował swoje zainteresowania interdyscyplinarną domeną na Architectural Association w Londynie, gdzie ukończył studia magisterskie w zakresie Emergent Technologies and Design.
Stopień doktorski uzyskał na Delft University of Technology w Holandii, koncentrując się na systemach adaptacyjnych czasu rzeczywistego. Obecnie kontynuuje eksperymentowanie z ideą formułowania inteliencji wspomaganej sieciami relacyjnymi do generowania morfologii performatywnych.
Poza nauczaniem, dr Biloria pełni także na Hyperbody funkcję Research Manager’a, angażując się w rozwój obliczeniowo wspomaganych rozwiązań performatywnego i zrównoważonego projektowania architektonicznego i urbanistycznego.
Prowadził rozmaite seminaria na ten temat i jest zwolennikiem projektowania systemowego i bionicznych, performatywnych rozwiązań projektowych.
W ramach takich dociekań i prac projektowych, w szczególności poszukuje synergicznych połączeń na polu obliczeń, systemów materiałowych, technologii wykrywania, dynamiki środowiska i demografii społecznej.
Dr Biloria wykładał na w wielu prestiżowych instytucjach na całym świecie, a także prezentował i publikował wyniki swoich badań i prac projektowych w ramach wielu międzynarodowych konferencji i magazynów. Jest zwolennikiem ogólnoświatowej wymiany wiedzy skierowanej na informatykę projektową.
Jia-Rey Chang to pochodzący z Tajwanu architekt, który po ukończeniu studiów magisterskich na Architecture and Urban Design Department, UCLA, pod kierownictwem Neil’a Denari w 2009 roku, powrócił na macierzystą uczelnię, Wydział Architektury na TamKang University w Tajwanie, gdzie prowadził badania nad architekturą interaktywną i parametryczną.
W 2010 roku założył „P&A LAB” (Programming AND Architecture LAB) badając nowe zależności między programowaniem a architekturą. Jako szef P&A LAB wykładał gościnnie na Architecture Department of National Taipei University of Technology.
W 2011 roku rozpoczął pracę w Hyperbody LAB, kontynuując studia nad „SuperCell” – inteligentnym systemem geometrycznym – łącząc inteligentne komponenty z energią kinetyczną, efektywnością oraz zdolnościami samokonstrukcji i samoreakcji oprogramowania komputerowego i produkcję cyfrową przy konstrukcji architektonicznej.
Tomasz Olszewski (Tomcat) mgr inż architekt, członek SARP
Założyciel i główny projektant tomcat.arch.design. Petrolhead, nurek, architekt, fan Scandynavii, entuzjasta i kolekcjoner "pięknych rzeczy", nieuleczalny optymista, pragmatyk, podróżnik, narciarz, wolny człowiek.
Asystent w Zakładzie Architektury Przemysłowej i Wielkoprzestrzennej Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej kierowanej przez Śp. prof. nzw. dr hab. arch. Stefana Kuryłowicza.
Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i Tampere University of Technology w Finlandii. W 2006 roku uzyskał dyplom magisterski z wynikiem celującym na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Studia doktoranckie rozpoczął w 2007 roku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Temat pracy: "Tworzywa Architektoniczne Nowego Millenium a forma dzieła architektury".
Od 2000 roku uczył w prywatnej szkole rysunku i ilustracji Labirynt, a od 2008 roku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 2003 roku pracował w Szcześniak Denier Architekci, od 2004 do 2005 roku w Autorskiej Pracowni Architektury Kuryłowicz & Associates, a w 2006 roku w PEER Architekci.
W 2008 roku złożył autorską pracownię tomcat.arch.design. Jego umiejętności zostały nagrodzone licznymi nagrodami: w 2005 roku uzyskał 1 nagrodę równorzędną w konkursie na zagospodarowanie centrum Warszawy (obszar dookoła Ronda Romana Dmowskiego), pracując dla APA Kuryłowicz & Associates zespole projektowym prof.S. Kuryłowicz, M. Goncikowski, P. Grodzicki, T.Olszewski, a w 2009 roku uzyskał 3 nagrodę (2 nie przyznano) w konkursie na koncepcję architektoniczną budynku nauk społecznych
Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. W tym samym roku jego projekt przeszedł do półfinału międzynarodowego konkursu ROCA "Jump the gap" (grono 30 projektów spośród 900 nadesłanych). W 2010 roku dostał 1 nagrodę w konkursie na opracowanie koncepcji zagospodarowania przestrzennego obszaru Portu i Cypla Czerniakowskiego w Warszawie.
MOKO to dwójka młodych architektów - Marta Frejda i Michał Gratkowski. Za cel stawiają sobie ambitne i niestandardowe realizacje z dziedziny architektury i design’u. W przypadku budynków starają się przede wszystkim zachować proporcje pomiędzy kontekstem miejsca, a założeniami funkcjonalnymi. Ich celem są ambitne i niestandardowe realizacje z dziedziny architektury i design’u. Specjalizują się we wnętrzach komercyjnych i użyteczności publicznej.
Agata Pasternak [ASK]
Agata Pasternak – doktorantka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W swojej pracy zajmuje się wpływem technik cyfrowej fabrykacji na kształt procesu projektowego. Tematykę tę poruszała już w pracy magisterskiej na WAPW oraz pracy dyplomowej na UCL – MSc Adaptive Architecture and Computation na Bartlett School of Graduate Studies. Jej dyplom magisterski został wyróżniony na konkursie SARP-BDA o nagrodę Waltera Henna.Wielokrotnie uczestniczyła w międzynarodowych kursach i warsztatach architektonicznych, m.in.: szkoła wakacyjna Architectural Association w Londynie, EASA 2007 Grecja, Physical Computing Workshop na UCL, F2F Continuum Barcelona Workshop, sympozjum i warsztaty Digital Fabrication na ISCTE w Lizbonie.
W swojej pracy zawodowej związana była z kilkoma warszawskimi pracowniami. Obecnie prowadzi zajęcia projektowe oraz seminaria z zakresu Podstaw Cyfrowej Fabrykacji i Integracji Technik na studiach magisterskich w specjalności Architecture for Society of Knowledge (Architektura Społeczeostwa Wiedzy) na WAPW.
WYKŁADOWCY:
MAGDALENA STANISZKIS
dr inż. arch. Magdalena STANISZKIS
Adiunkt na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, Pracownia Projektowania Miejskiego.
Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej 1969, adiunkt na WAPW od 1988, doktorat 1990.
Projektant w Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej w Gdańsku 1969-71 i Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Warszawie 1971-73.
Kierownik pracowni Śródmieście Warszawy w BPRW 1973-81. Asystent profesora uniwersytetu Kalabryjskiego 1982-84.
Pobyt studialny na Politechnice w Oxford
Członek Kolegium Sędziów OW SARP.
Członek Miejskiej Komisji Urbanistycznej Warszawy od 1989.
Doradca Ministra Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej 1990 - 1991.
Członek Zespołu Legislacyjnego TUP przy Ministrze Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej
(projekt ustawy o planowaniu przestrzennym) 1990.
Członek Głównej Komisji Urbanistyczno - Architektonicznej, 1991-98, od 2005.
Zastępca członka Prezydium Zarządu Głównego SARP 1990 - 1994.
Członek Prezydium Zarządu Głównego TUP 1993-97.
Członek prezydium Krajowej Izby Urbanistów - od 2003 – 2007.
Wybrane publikacje:
„Planowanie Krajobrazu Warszawy XX/XXI” 1995, „Lekcja z ulicy Puławskiej”, w „Krajobraz architektury Warszawy końca XX wieku” 2002, „Le chaos Urban comme manifeste da la transition”, w "Architectures au-delà du Mur: Berlin-Varsovie-Moscou, 1989-2009" 2009, „Kultura przestrzeni”, w Trzeci sektor, 2009, „Kolonizacja przestrzeni wspólnej”, w Autoportret 2009, „Przedmieście nie” ”, w „Autoportret 2010, „Życie w Architekturze”, w „Buntownicy, polskie lata 70. i 80.” 2011.
Ważniejsze zrealizowane projekty:
budynek biurowy Rodan System w Warszawie ul. Puławska, 1998; budynek wielorodzinny w osiedlu Eko-Park w Warszawie, 2002; Warsztaty terapii zajęciowej dla ludzi z autyzmem w Wilczej Górze 2007, Dom Małego Księcia , sanatorium dla dzieci w Lublinie 2008, szereg domów jednorodzinnych od 1990; prace urbanistyczne (autor lub współautor): Plan Ogólny miasta Kościerzyny - 1970. Prace studialne do planu Aglomeracji Gdańskiej 1969 - 1971. Wariantowe koncepcje rozwoju Warszawskiego Zespołu Miejskiego 1972 - 1973. Koncepcja Zagospodarowania Łuku Siekierkowskiego - Warszawskie Zgrupowanie Naukowe 1975 - 1979. Studia do planu Warszawy i Plan Ogólny Warszawy 1979 - 1982. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Śródmieścia Funkcjonalnego Warszawy 1979 - 1983. Studium: „Consenza - City Visual Image Case Study - Methodology of Existing Situation Analysis” - 1982. Sudium: „ Alto Tirreno - Region Visual Image Case Study - Methodology of Existing Situation Analysis” - 1984. Obszar Krajobrazu Warszawskiego 1993, Koncepcja zagospodarowania terenów Chrzanowa w Warszawie – 2000, Koncepcja zagospodarowania Łuku Siekierkowskiego w Warszawie - 2000, Koncepcje urbanistyczne w Miasteczku Wilanów w Warszawie - 2003, Koncepcja rewitalizacji Zakładów Lniarskich w Żyrardowie – 2008.
Ważniejsze konkursy architektoniczne i urbanistyczne (autor lub współautor):
Warszawskie Zgrupowania Naukowe na Łuku Siekierkowskim, 1974 - I nagroda równorzędna. Plac Puławski w Warszawie, 1982 - I nagroda równorzędna. Śródmieście Częstochowy I etap, 1986 - I nagroda równorzędna. Dzielnica Henryków w Warszawie, 1987 - II nagroda. „Plan 88”, konkurs biennale TUP, 1989 - nagroda równorzędna. Projekt Zagospodarowania Wilanowa Zachodniego, 1996 - II nagroda. „Kształtowanie tożsamości kulturowej współczesnej zabudowy Kaszub i Kociewia”, 2001 - I nagroda równorzędna, Koncepcja rejonu skrzyżowania ul. Marszałkowskiej i Alei Jerozolimskich w Warszawie 2004 – nagroda równorzędna, Budynek hospicjum dla dzieci „Dom Małego Księcia” w Lublinie 2005 –I nagroda, Centrum osiedla Podjuchy w Szczecinie 2005 – II
nagroda, Przebudowy starej kotłowni na terenie zespołu Pałacu w Wilanowie 2007 – III nagroda, Służewski Domu Kultury 2008 – II nagroda, „Centrum Edukacyjno – Kulturalno – Sportowe w Chotomowie 2009 – wyróżnienie, „Osiedlowy Dom Kultury na osiedlu Piaski w Warszawie”, 2009 – II nagroda, Zespół budynków wielorodzinnych w Sopocie, ul. Haffnera, 2011 – II nagroda.
Ważniejsze nagrody:
Ministra Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej za opracowania planistyczne: II stopnia1970, 1974, 1978; I stopnia, 1984. Wyróżnienie w konkursie SARP Nagroda Roku – 1998, Nagroda Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji I stopnia, „zrealizowany projekt budynku biurowego Rodan w Warszawie” - 1999. Nominacja do nagrody głównej „Życie w Architekturze” za budynek Rodan – 1999, „Ikony
Architektury Polskiej” za budynek Rodan - 2006, Final konkursu "Życie w Architekturze" za budynek mieszkalny w osiedlu Eko-Park w Warszawie - 2003r, Nominacja do Nagrody Roku SARP za budynek Dom Małego Księcia w Lublinie – 2007, nagrody za prowadzone prace dyplomowe.
O dzisiejszej Warszawie:
http://www.youtube.com/watch?v=wmI9VrLD61w
http://www.youtube.com/watch?v=j0nXzg_Wej8
wykład: 23 października (niedziela) godz. 18.30;
miejsce: Pawilon Rzeźby, Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, ulica Koszykowa 55
organizacja: OSSA (Ogólnopolskie Stowarzyszenie Studentów Architektury)