goście i tutorzy


GRUPA PROJEKTOWA CENTRALA

Grupę projektową CENTRALA założyli Krzysztof Banaszewski, Małgorzata Kuciewicz i Jakub Szczęsny jako platformę wspólnych poszukiwań architektów, designerów i artystów. W 2010 roku do trzonu pracowni dołączył Simone De Iacobis. Projektowanie to dla nich proces twórczy, który nie może odbywać się w oderwaniu od współczesnej myśli filozoficznej oraz innych dziedzin sztuki. Obok projektów ściśle architektonicznych i urbanistycznych CENTRALA tworzy projekty artystyczne służące krytycznej wypowiedzi na temat polskiej przestrzeni. CENTRALA otrzymała nagrody lub wyróżnienia w wielu konkursach w których brała udział. Wiele ich projektów to próba wywołania dyskusji społecznej na temat ochrony i rewitalizacji dziedzictwa powojennej awangardy modernistycznej.

Do ich sukcesów należą m. in. wyróżnienie w dwuetapowym konkursie na nową siedzibę Sinfonii Varsovii, II miejsce w konkursie na zagospodarowanie terenów wokół Stadionu Narodowego, rewitalizacja dolnego pawilonu PKP Warszawa Powiśle, OHEL - tymczasowy pawilon w miejscu obecnie budowanego Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie i wiele innych.

Więcej informacji na stronie:
http://centrala.net.pl


Aleksandra Wasilkowska

Aleksandra Wasilkowska - (1978 Warszawa), architektka, ukończyła WAPW i EAB we Francji. Prowadzi pracownię od 2007 roku.
W 2010 roku reprezentowała Polskę na Biennale Architektury w Wenecji projektem Emergency Exit. (wraz z Agnieszką Kurant).

Zajmuje się złożonością i samoorganizacją w kontekście przestrzeni miejskiej, architekturą performatywną,
projektuje domy, instalacje w przestrzeni publicznej, wykłada, prowadzi warsztaty.

Jest współautorką książki Warszawa jako struktura emergentna (wraz z prof Andrzejem Nowakiem) wydanej przez
Fundację Bęc Zmiana. Zrealizowała wystawy i instalacje min w Londynie, Paryżu, Wenecji, Tbilisi.

Więcej informacji na:
www.olawasilkowska.com












Grupa Relax

Gaweł Tyrała
rocznik ’82, architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej (2007) oraz Instytutu Architektury Zaawansowanej IAAC w Barcelonie (2009). Twórca porozumienia polsko-hiszpańskiego OSSA-IAAC gwarantującego zniżki na studia dla studentów z Polski. Współpracował z IAAC jako inicjator i koordynator wymiany polskich studentów w ramach programu Master in Advanced Architecture. Praktykował m.in. w biurze Vicente Guallarta w Barcelonie i RR-a we Wrocławiu. Koordynator i współorganizator Ogólnopolskich Spotkań Studentów Architektury OSSA we Wrocławiu, Gdyni i Gliwicach. Przewodniczący Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Studentów Architektury w latach 2005-2007. Inicjator i współorganizator warsztatów Plenart, artystyczno-architektonicznych spotkań studentów architektury, ASP i historii sztuki. Autor serii wystaw fotograficznych o współczesnej architekturze prezentowanych w Fundacji Twórców Architektury FTA. Korespondent miesięcznika Architektura&Bizness. Nominowany do nagrody Dyplom Roku 2007 Sarp Wrocław. Członek grupy MEA – Młodej Emigracji Architektonicznej. Założyciel Lab82. Lubi sport, fotografię, jazdę na rowerze, podróże, architekturę eksperymentalną i cyfrową fabrykacją. Obecnie mieszka i pracuje w Warszawie.

Konstanty Stajniak
rocznik `84, architekt,  absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (2008) oraz Instytutu Architektury Zaawansowanej IAAC w Barcelonie (2009). Brał udział w licznych konkursach krajowych i międzynarodowych np na Muzeum Tadeusza Kantora podczas X Biennale  Architektury w Krakowie, Espresso International Competition of Ideas Domus – illy caffe competition w Mediolanie, Hospitality Transformed: Resort Hotels in 2055 - Association of Collegiate Schools of Architecture w Nowym Yorku, Living Box - Prefabricated living unit- Edilportale.com w Bari (specjalne wyróżnienie jury), Child’s play - Design 21 Social Design Network UNESCO, The Self-Fab House – w IAAC w Barcelonie. Laureat wielu konkursów. Specjalizuje się w wizualizacjach. W latach 2007-2010 pracował w biurze Fiszer Atelier 41 w Warszawie. Interesuje się głównie projektowaniem parametrycznym i cyfrową fabrykacją. Obecnie mieszka i pracuje w Warszawie.

Michał Grzymała
rocznik ’85, architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (2008) - oraz Instytutu Architektury Zaawansowanej IAAC w Barcelonie (2009). W latach 2004-2008 pracował jako grafik tworząc murale w wielkiej skali oraz rozmaite komiksy. Dodatkowo zajmował się również dekoracją wnętrz i niezależną produkcją wideo. Znawca licznych programów do modelowania parametrycznego oraz symulacji. Podczas studiów w Barcelonie asystował w laboratorium cyfrowej fabrykacji Fab Lab specjalizując się w obsłudze wycinarek laserowych, frezarek numerycznych i drukarek 3d. Współpracował przy projekcie instalacji na Festiwal Architektoniczny EME 3 w Centrum Kultury Współczesnej w Barcelonie. Interesuje się głównie zastosowaniem eksperymentalnych technologii w tworzeniu architektury i przestrzeni miejskiej. Obecnie pracuje jako asystent architekta w WXCA w Warszawie.

Więcej informacji na:
gruparelax.com




Michał Gdak i Stig Nielsen

Michał Gdak (ur. 5 sierpień 1980 r., Kielce, Polska)
Architekt - absolwent TU Delft w Holandii, Vitus Bering w Danii oraz Politechniki Wrocławskiej. Studiował rzeźbę na ASP we Wrocławiu, gdzie uzyskał dyplom magistra sztuki.
Pracował w OMA - Office for Metropolitan Architecture oraz Inter.National.Design w Rotterdamie, współpracował również z Supersudaca – think tank of architecture & urban research oraz ze Studio Arne Quinze w Belgii.
Brał udział w wystawach w Polsce, Hiszpanii, Włoszech, Niemczech oraz na Węgrzech.
Jest laureatem konkursów, m.in.: “Re-witalne dzieło” w Bełchatowie, “Rondo Graniczne” we Wrocławiu, „Dialog“- rysunek we Wrocławiu, „Architektura Betonowa“ w Krakowie, „Identyfikacja Miejsca“ – rzeźba na Placu Bema we Wrocławiu, która powstała w Walencji w Hiszpanii, gdzie autor przebywał na rocznym stypendium.
Fascynacja designem oraz zręczne balansowanie na granicy sztuki i architektury przejawia się w Jego projektach, które można obejrzeć na stronie www.michalgdak.com.








Architekt Stig Anton Nielsen zajmuje się geometrycznym, skomplikowanym modelowaniem, oraz wykorzystywaniem do tego materiałów i różnych środowisk. Obronił magistra na wydziale architektury w duńskim Royal Academy of Arts. Studiował program interaktywnych środowisk w TUDelft w Holandii. Brał udział w krajowych i międzynarodowych projektach z zakresu systemów geometrycznie złożonych, zarówno w praktyce w biurze architektonicznym COBE jak i w centrum badań i architektury IT (CITA). Od 2008 roku prowadził także warsztaty z CITA pogłębiając parametryczne aspekty architektury. Dodatkowo prowadził warsztaty, podczas Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Architektury (EASA) w Manchester w 2010 roku. Obecnie Stig Anton jest asystentem w Centrum Informatyki i Architektury (CITA).











+48 Grupa Projektowa

Grupa działa od 2006 roku, zajmujemy się szeroko pojętą działalnością projektową i okołoprojektową. W obszarze naszego działania znajduje architektura, architektura wnętrz, wzornictwo. Oprócz tego działalność popularyzatorska i publicystyczna. Poza pracą projektową prowadzimy warsztaty dla dzieci, staramy się być aktywni w dyskusji o stanie polskiej przestrzeni publicznej i architektury.

Trzon grupy stanowią młodzi architekci, absolwenci wydziału architektury Politechniki Warszawskiej: Agata Filipek, (mgr inż. arch., 2006), Karol Szparkowski (mgr inż arch. 2006), Kamil Miklaszewski (mgr inż. arch., 2004). Stałym współpracownikiem zespołu jest prof. arch. Zygmunt Szparkowski.



Jacek Markusiewicz i Ander Gortazar Balerdi

Jacek Markusiewicz i Ander Gortazar Balerdi są architektami, absolwentami Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i Uniwersytetu Kraju Basków. Poznali się podczas studiów w IaaC w Barcelonie, gdzie obronili dyplom magisterski z kierunku Advanced Achitecture. Od tego wspólnie pracują nad różnymi projektami łącząc parametrykę z urbanistyką, zaś obecnie pracują w BAD - międzynarodowym biurze z siedzibą w Bejrucie i Barcelonie. Pozostają oni w ścisłym kontakcie z uczelniami, wykładając między innymi na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i IaaC i studiuje Urbanistyki w UPC, Barcelona.
















DR NIMISH BILORIA I JIA-REY CHANG

Dr Nimish Biloria jest architektem i adiunktem w katedrze Hyperbody prowadzonej przez prof. Kas Oosterhuis’a na Faculty of Architecture, TU Delft, w Holandii. Prowadzi także swoją własną działalność projektową: Design Genesis.
Po zaangażowaniu się w badania nad relacjami mediów i architektury w trakcie wcześniejszych lat edukacji na CEPT w Ahmadabad w Indiach, kontynuował swoje zainteresowania interdyscyplinarną domeną na Architectural Association w Londynie, gdzie ukończył studia magisterskie w zakresie Emergent Technologies and Design.
Stopień doktorski uzyskał na Delft University of Technology w Holandii, koncentrując się na systemach adaptacyjnych czasu rzeczywistego. Obecnie kontynuuje eksperymentowanie z ideą formułowania inteliencji wspomaganej sieciami relacyjnymi do generowania morfologii performatywnych.
Poza nauczaniem, dr Biloria pełni także na Hyperbody funkcję Research Manager’a, angażując się w rozwój obliczeniowo wspomaganych rozwiązań performatywnego i zrównoważonego projektowania architektonicznego i urbanistycznego.
Prowadził rozmaite seminaria na ten temat i jest zwolennikiem projektowania systemowego i bionicznych, performatywnych rozwiązań projektowych.
W ramach takich dociekań i prac projektowych, w szczególności poszukuje synergicznych połączeń na polu obliczeń, systemów materiałowych, technologii wykrywania, dynamiki środowiska i demografii społecznej.
Dr Biloria wykładał na w wielu prestiżowych instytucjach na całym świecie, a także prezentował i publikował wyniki swoich badań i prac projektowych w ramach wielu międzynarodowych konferencji i magazynów. Jest zwolennikiem ogólnoświatowej wymiany wiedzy skierowanej na informatykę projektową.


Jia-Rey Chang to pochodzący z Tajwanu architekt, który po ukończeniu studiów magisterskich na Architecture and Urban Design Department, UCLA, pod kierownictwem Neil’a Denari w 2009 roku, powrócił na macierzystą uczelnię, Wydział Architektury na TamKang University w Tajwanie, gdzie prowadził badania nad architekturą interaktywną i parametryczną.
W 2010 roku założył „P&A LAB” (Programming AND Architecture LAB) badając nowe zależności między programowaniem a architekturą. Jako szef P&A LAB wykładał gościnnie na Architecture Department of National Taipei University of Technology.
W 2011 roku rozpoczął pracę w Hyperbody LAB, kontynuując studia nad „SuperCell” – inteligentnym systemem geometrycznym – łącząc inteligentne komponenty z energią kinetyczną, efektywnością oraz zdolnościami samokonstrukcji i samoreakcji oprogramowania komputerowego i produkcję cyfrową przy konstrukcji architektonicznej.









Tomasz Olszewski (Tomcat) mgr inż architekt, członek SARP
Założyciel i główny projektant tomcat.arch.design. Petrolhead, nurek, architekt, fan Scandynavii, entuzjasta i kolekcjoner "pięknych rzeczy", nieuleczalny optymista, pragmatyk, podróżnik, narciarz, wolny człowiek.
Asystent w Zakładzie Architektury Przemysłowej i Wielkoprzestrzennej Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej kierowanej przez Śp. prof. nzw. dr hab. arch. Stefana Kuryłowicza.
Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i Tampere University of Technology w Finlandii. W 2006 roku uzyskał dyplom magisterski z wynikiem celującym na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Studia doktoranckie rozpoczął w 2007 roku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Temat pracy: "Tworzywa Architektoniczne Nowego Millenium a forma dzieła architektury".
Od 2000 roku uczył w prywatnej szkole rysunku i ilustracji Labirynt, a od 2008 roku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 2003 roku pracował w Szcześniak Denier Architekci, od 2004 do 2005 roku w Autorskiej Pracowni Architektury Kuryłowicz & Associates, a w 2006 roku w PEER Architekci.
W 2008 roku złożył autorską pracownię tomcat.arch.design. Jego umiejętności zostały nagrodzone licznymi nagrodami: w 2005 roku uzyskał 1 nagrodę równorzędną w konkursie na zagospodarowanie centrum Warszawy (obszar dookoła Ronda Romana Dmowskiego), pracując dla APA Kuryłowicz & Associates zespole projektowym prof.S. Kuryłowicz, M. Goncikowski, P. Grodzicki, T.Olszewski, a w 2009 roku uzyskał 3 nagrodę (2 nie przyznano) w konkursie na koncepcję architektoniczną budynku nauk społecznych
Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. W tym samym roku jego projekt przeszedł do półfinału międzynarodowego konkursu ROCA "Jump the gap" (grono 30 projektów spośród 900 nadesłanych). W 2010 roku dostał 1 nagrodę w konkursie na opracowanie koncepcji zagospodarowania przestrzennego obszaru Portu i Cypla Czerniakowskiego w Warszawie.


MOKO to dwójka młodych architektów - Marta Frejda i Michał Gratkowski. Za cel stawiają sobie ambitne i niestandardowe realizacje z dziedziny architektury i design’u. W przypadku budynków starają się przede wszystkim zachować proporcje pomiędzy kontekstem miejsca, a założeniami funkcjonalnymi. Ich celem są ambitne i niestandardowe realizacje z dziedziny architektury i design’u. Specjalizują się we wnętrzach komercyjnych i użyteczności publicznej.


Agata Pasternak [ASK]

Agata Pasternak – doktorantka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W swojej pracy zajmuje się wpływem technik cyfrowej fabrykacji na kształt procesu projektowego. Tematykę tę poruszała już w pracy magisterskiej na WAPW oraz pracy dyplomowej na UCL – MSc Adaptive Architecture and Computation na Bartlett School of Graduate Studies. Jej dyplom magisterski został wyróżniony na konkursie SARP-BDA o nagrodę Waltera Henna.

Wielokrotnie uczestniczyła w międzynarodowych kursach i warsztatach architektonicznych, m.in.: szkoła wakacyjna Architectural Association w Londynie, EASA 2007 Grecja, Physical Computing Workshop na UCL, F2F Continuum Barcelona Workshop, sympozjum i warsztaty Digital Fabrication na ISCTE w Lizbonie.





W swojej pracy zawodowej związana była z kilkoma warszawskimi pracowniami. Obecnie prowadzi zajęcia projektowe oraz seminaria z zakresu Podstaw Cyfrowej Fabrykacji i Integracji Technik na studiach magisterskich w specjalności Architecture for Society of Knowledge (Architektura Społeczeostwa Wiedzy) na WAPW.


WYKŁADOWCY:


MAGDALENA STANISZKIS


dr inż. arch. Magdalena STANISZKIS
Adiunkt na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, Pracownia Projektowania Miejskiego.
Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej 1969, adiunkt na WAPW od 1988, doktorat 1990.
Projektant w Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej w Gdańsku 1969-71 i Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Warszawie 1971-73.
Kierownik pracowni Śródmieście Warszawy w BPRW 1973-81. Asystent profesora uniwersytetu Kalabryjskiego 1982-84.
Pobyt studialny na Politechnice w Oxford
Członek Kolegium Sędziów OW SARP.
Członek Miejskiej Komisji Urbanistycznej Warszawy od 1989.
Doradca Ministra Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej 1990 - 1991.
Członek Zespołu Legislacyjnego TUP przy Ministrze Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej
(projekt ustawy o planowaniu przestrzennym) 1990.
Członek Głównej Komisji Urbanistyczno - Architektonicznej, 1991-98, od 2005.
Zastępca członka Prezydium Zarządu Głównego SARP 1990 - 1994.
Członek Prezydium Zarządu Głównego TUP 1993-97.
Członek prezydium Krajowej Izby Urbanistów - od 2003 – 2007.

Wybrane publikacje:
„Planowanie Krajobrazu Warszawy XX/XXI” 1995, „Lekcja z ulicy Puławskiej”, w „Krajobraz architektury Warszawy końca XX wieku” 2002, „Le chaos Urban comme manifeste da la transition”, w "Architectures au-delà du Mur: Berlin-Varsovie-Moscou, 1989-2009" 2009, „Kultura przestrzeni”, w Trzeci sektor, 2009, „Kolonizacja przestrzeni wspólnej”, w Autoportret 2009, „Przedmieście nie” ”, w „Autoportret 2010, „Życie w Architekturze”, w „Buntownicy, polskie lata 70. i 80.” 2011.

Ważniejsze zrealizowane projekty:
budynek biurowy Rodan System w Warszawie ul. Puławska, 1998; budynek wielorodzinny w osiedlu Eko-Park w Warszawie, 2002; Warsztaty terapii zajęciowej dla ludzi z autyzmem w Wilczej Górze 2007, Dom Małego Księcia , sanatorium dla dzieci w Lublinie 2008, szereg domów jednorodzinnych od 1990; prace urbanistyczne (autor lub współautor): Plan Ogólny miasta Kościerzyny - 1970. Prace studialne do planu Aglomeracji Gdańskiej 1969 - 1971. Wariantowe koncepcje rozwoju Warszawskiego Zespołu Miejskiego 1972 - 1973. Koncepcja Zagospodarowania Łuku Siekierkowskiego - Warszawskie Zgrupowanie Naukowe 1975 - 1979. Studia do planu Warszawy i Plan Ogólny Warszawy 1979 - 1982. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Śródmieścia Funkcjonalnego Warszawy 1979 - 1983. Studium: „Consenza - City Visual Image Case Study - Methodology of Existing Situation Analysis” - 1982. Sudium: „ Alto Tirreno - Region Visual Image Case Study - Methodology of Existing Situation Analysis” - 1984. Obszar Krajobrazu Warszawskiego 1993, Koncepcja zagospodarowania terenów Chrzanowa w Warszawie – 2000, Koncepcja zagospodarowania Łuku Siekierkowskiego w Warszawie - 2000, Koncepcje urbanistyczne w Miasteczku Wilanów w Warszawie - 2003, Koncepcja rewitalizacji Zakładów Lniarskich w Żyrardowie – 2008.

Ważniejsze konkursy architektoniczne i urbanistyczne (autor lub współautor):
Warszawskie Zgrupowania Naukowe na Łuku Siekierkowskim, 1974 - I nagroda równorzędna. Plac Puławski w Warszawie, 1982 - I nagroda równorzędna. Śródmieście Częstochowy I etap, 1986 - I nagroda równorzędna. Dzielnica Henryków w Warszawie, 1987 - II nagroda. „Plan 88”, konkurs biennale TUP, 1989 - nagroda równorzędna. Projekt Zagospodarowania Wilanowa Zachodniego, 1996 - II nagroda. „Kształtowanie tożsamości kulturowej współczesnej zabudowy Kaszub i Kociewia”, 2001 - I nagroda równorzędna, Koncepcja rejonu skrzyżowania ul. Marszałkowskiej i Alei Jerozolimskich w Warszawie 2004 – nagroda równorzędna, Budynek hospicjum dla dzieci „Dom Małego Księcia” w Lublinie 2005 –I nagroda, Centrum osiedla Podjuchy w Szczecinie 2005 – II
nagroda, Przebudowy starej kotłowni na terenie zespołu Pałacu w Wilanowie 2007 – III nagroda, Służewski Domu Kultury 2008 – II nagroda, „Centrum Edukacyjno – Kulturalno – Sportowe w Chotomowie 2009 – wyróżnienie, „Osiedlowy Dom Kultury na osiedlu Piaski w Warszawie”, 2009 – II nagroda, Zespół budynków wielorodzinnych w Sopocie, ul. Haffnera, 2011 – II nagroda.

Ważniejsze nagrody:
Ministra Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej za opracowania planistyczne: II stopnia1970, 1974, 1978; I stopnia, 1984. Wyróżnienie w konkursie SARP Nagroda Roku – 1998, Nagroda Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji I stopnia, „zrealizowany projekt budynku biurowego Rodan w Warszawie” - 1999. Nominacja do nagrody głównej „Życie w Architekturze” za budynek Rodan – 1999, „Ikony
Architektury Polskiej” za budynek Rodan - 2006, Final konkursu "Życie w Architekturze" za budynek mieszkalny w osiedlu Eko-Park w Warszawie - 2003r, Nominacja do Nagrody Roku SARP za budynek Dom Małego Księcia w Lublinie – 2007, nagrody za prowadzone prace dyplomowe.

O dzisiejszej Warszawie:

http://www.youtube.com/watch?v=wmI9VrLD61w
http://www.youtube.com/watch?v=j0nXzg_Wej8

wykład: 23 października (niedziela) godz. 18.30;

miejsce: Pawilon Rzeźby, Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, ulica Koszykowa 55
organizacja: OSSA (Ogólnopolskie Stowarzyszenie Studentów Architektury)



VANESSA MIRIAM CARLOW


Vanessa Miriam Carlow studiowała architekturę i urbanistykę w Berlinie i Delft. Dyplom na Berlin University of Technology uzyskała w 2002 roku. Pracowała dla dwóch pracowni w Rotterdamie - MVRDV oraz KCAP (Kees Christiaanse Architects and Partners). W 2004 roku ukończyła MA Urban Management w ramach łączonego kursu Erasmus - University Rotterdam, Copenhagen University, Ca'Foscari Venice, Antwerp University oraz Autonomous University Barcelona. Od 2006 roku, Vanessa pełni funkcję Phd fellow na Architect School of the Royal DanishAcademy of Fine Arts Copenhagen.
W 2005 wraz z Dan Stubbergaard'em założyła COBE (www.cobe.dk), biuro architektoniczne działające na arenie międzynarodowej, zajmujące się badaniami oraz projektowaniem architektonicznym i urbanistycznym. Nazwa COBE pochodzi od miast, z których pochodzą założyciele - Kopenhaga i Berlin. Kiedy COBE zaczynało działalność w Kopenhadze, chwilę wcześniej otwarta została pracownia w Berlinie.

Ostatnio ukończone projekty COBE to Taastrup Theater (zakfalifikowany do World Architecture Award 2010), Culture House oraz Library Nordvest w Kopenhadze (w 2011 roku nagrodzone medalem "Good and Beautiful Buildings of the City of Copenhagen 2011).

Obecnie w realizacji są między innymi następujące plany i budynki pracowni COBE: przebudowa Northern Harbour Copenhagen (zakfalifikowane do World Architecture Award 2009), rekonstrukcja Norreport Station Copenhagen, Pawilon Danii na Expo 2012 w Yeosu (Korea), Maritime Museum Porsgrunn Norway oraz plan rozwoju dla rozbudowy Copenhagen University.
COBE jest konsultantem Miasta Berlin w sprawie goszczenia trzeciej "Inernational Building Exhibition" (IBA). Ostatnio, wraz z MVRDV, COBE wygrało konkurs na Roskilde Rock Museum.

W ciągu ostatnich lat, COBE daje się poznać jako innowacyjna i odnosząca sukcesy pracownia architektoniczna.
W 2006 roku Dan i Vanessa zostali nagrodzeni Golden Lion of the 10th Architectural Biennale Venice za projekt "Magic Mountains" jako części Pawilonu Danii. Od tego czasu zostali docenieni wieloma nagrodami za ich wkład w architekturę, urbanistykę oraz badania, a także uczestniczyli w Biennale w Wenecji w 2008 oraz 2010 roku.

Swoją pracą Vanessa chce przyczynić się do stworzenia sprawiedliwych, pięknych oraz przyjaznych środowisku miast,

Niesłabnące zaangażowanie we współpracę z uniwersytetami, instytucjami badawczymi oraz akademickimi z całego świata, pozwala na ciągłe budowanie oraz refleksję nad obecnym stanem wiedzy odnośnie miast, architektury oraz społeczeńśtwa.

Vanessa jest członkiem Danish jury for Europan 2009. Była adiunktem na Berlin University of Technology, Chair of Urban Dasign and Sustainable Architecture od 2009 do 2011 roku.
Obecnie wykłada gościnnie na nowo powstałym RISEBA School of Architecture and Design w Rydze.
Ponadto, Vanessa wykładała lub brała gościnnie udział w zajęciach na różnych uniwesytetach na całym świecie, łącznie z Royal Academy of Fine Arts Copenhagen, Columbia University New York, Cornell University, Tsingua Beijing, Tongji Shanghai, University of Arst Berlin, Academy for Architecture Rotterdam oraz Munich University of Technology.

wykład: 23 października (niedziela) godz. 18.00;

miejsce: Pawilon Rzeźby Wydziału Architektury PW, ulica Koszykowa 55


Or Ettlinger

Or Ettlinger jest wykładowcą na Wydziale Architektury Uniwersytetu w Lublanie. Przedmiotem jego zainteresowania jest architektura wirtualna i teoria mediów.
W trakcie piętnastu lat obszar jego zainteresowań rozciągał się pomiędzy architekturą, informatyką, projektowaniem przemysłowym - od cyfrowego przetwarzania obrazu, przez projektowanie informacji, po klasyczny rysunek i historię sztuki.
Wykład będzie dotyczył przestrzeni tworzonych przez wizerunki odzwierciedlające rzeczywistość oraz postrzeganie miast i fizycznie istniejących miejsc przez pryzmat obrazów.


Andreas Angelidakis

Andreas Angelidakis jest architektem, który w swojej pracy odwołuje się do cech wspólnych koncepcji tak pozornie odległych tworów jak elementy środowiska naturalnego (chmury, drzewa, góry), dzieła człowieka (strony internetowe, budynki) i modele zachowań społecznych. Studiował architekturę na Politechnice w Salonikach, w Southern California Institute of Architecture (SCI-ARC) oraz Columbia University w Nowym Jorku. Obecnie prowadzi biuro architektury eksperymantalnej w Atenach, łącząc różne aspekty projektowania – budownictwo, design, badanie i spekulacja systmów ekranowych i krajobrazowych.
Jego działania oscylują na pograniczu sztuki i architektury, tego, co realne i wirtualne, dzieł natury i człowieka, dekonstrukcji i tworzenia. Różnorodność środków wyrazu odpowiada tematyce badań architekta – Angelidakis projektuje struktury mieszkalne i meblowe, czerpiąc inspirację zarówno z przyjętych kryteriów projetowania, jak i przestrzeni abstrakcyjnych czy systemów fraktalnych chmur. W swojej pracy używa także komunikatorów internetowych oraz techniki video, prowadzi bloga i wykłada, a jego artykły publikowane były m.in. w L’Arca, Purple, Interview, Arkitekten, New York Times, Visionaire, Citizen K, Contemporary, Arftforum, Metropolis M, Textfield. Instalacje jego autorstwa wielokrotnie prezentowane były na międzynarodowych wystawach w galeriach takich jak Centre d’art Contemporain w Grenoble, MU Foundation w Eindhoven,
Fargfabriken w Stockholmie, National Museum of Contemporary Art w Atenach,
Venice Biennale 2000, Biennale Sao Paolo 2002, Experimenta Design Biennal Lisbon, Netherlands Architecture Institute.
Prowadzony przez niego wykład poruszał będzie temat postrzegania miasta i przestrzeni publicznej poprzez pryzmat nowych mediów, środków masowego przekazu i Internetu.

wykład: 25 października (wtorek) godz. 19.15;

miejsce: Duża Sala Doświadczalna Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, ulica Hoża 69
organizacja: OSSA (Ogólnopolskie Stowarzyszenie Studentów Architektury)